Śmierć czai się za każdym drzewem (55)

– Się postarał – Ziutek z uznaniem pokiwał głową, oglądając pierścionek. Siedzieliśmy przy stole. Mama podparła głowę ręka i siedziała zasępiona. Baśka przymierzyła pierścionek i podsunęła go pod nos Ziutkowi.

– Ty nie musisz kupować tak drogiego. Drogi już miałam i co?, szczęścia mi nie przyniósł. Tylko sama chcę go sobie wybrać, żebyś mi się nie silił na żadne niespodzianki – zastrzegła. Spojrzałam na nich oboje spode łba. Zaczynali mnie oboje wkurzać. Ja tu przytargałam pierścionek jak się patrzy, a ci próbowali umniejszyć moje osiągnięcie.

– A ty już rozwód masz? – dogryzłam. – Najpierw jednego męża pogoń, a potem za drugim się oglądaj. I nie o tobie teraz mowa – nie dopuściłam Baśki do głosu – tylko o mnie. Co myślicie?

– Dziecko, ale ty go znasz tak bliżej pół roku tylko – mama wyglądała na strapioną. – Czy to nie za szybko jakoś? To poważna decyzja.

– Baśka Ziutka tyle samo, a już mu ciosa kołki na głowie o pierścionek – odparowałam.                       – Konkrety poproszę – zażądałam. – No mówcie coś! Co mam robić?

Baśka westchnęła głęboko. Ziutek milczał jak zaklęty. Mama dramatycznie kiwała głową.

– Czyli nie jesteś pewna, jeśli pytasz, co masz zrobić? – Ziutek zdecydował się wyrazić swoją opinię.

– Eureka! – zdenerwowałam się. – Mam wątpliwości. Rozumiesz?

– Nie kłóćcie się! – krzyknęła Baśka. – Weźmy wszystkie za i przeciw. To poważna decyzja. Zacznijmy od początku. Chcesz wyjść za mąż czy odpowiada ci staropanieństwo?

– Chcę wyjść – odparłam zgodnie z prawdą.

– Niekoniecznie za tego pryka – podpowiedziała mama.

– Mama, uspokój się! – Ziutek uderzył pięścią w stół.

– Chcesz mieć dzieci? – kontynuowała Baśka.

– No jasne, że chcę.

– A on? Też chce?

– Mówi, że chce.

– To czemu do tej pory ich nie ma? – mama nie dawała za wygraną.

– Ponoć Zofia nie mogła.

– Sraty pierdaty – nie wytrzymała mama. – A taki stary pryk to jakie dzieci zrobi? Jeszcze upośledzone jakieś biedulki będą. Z downem dzieci narobi. Toż to stary dziad! Gdzie mu dzieci robić?

– Ile on ma właściwie lat? – zainteresował się Ziutek.

– Dwadzieścia lat starszy! – wyręczyła mnie mama. – Pięćdziesiąt sześć!

– Wróćmy do tematu – zarządziła Baśka. – Podoba ci się? Jako mężczyzna?

– No, przystojny jest, chyba wiesz? – wysiliłam się na uszczypliwość.

– A w łóżku? – Baśka potrafiła być niezwykle bezpośrednia.

– Zgłupiałaś? – wrzasnęłam.

– Nie zgłupiała, nie zgłupiała – mama pogroziła mi pięścią. – Dorosła jestem, męża miałam, rodziłam, dla mnie łóżko nic nowego. Mów! – zażądała.

– Majka, odpowiada ci? To nie jest jakaś tam bagatela, będziesz z nim żyła przez następnych kilkadziesiąt lat – Ziutek poparł mamę.

– Nie wiem – odpowiedziałam zgodnie z prawdą.

– Jak to nie wiesz? – Ziutek wydawał się zaskoczony.

– No nie wiem, nie zaszliśmy tak daleko.

Zapadłą chwilową ciszę przerwał jazgot mamy.

– A nie mówiłam? – zaśmiała się. – Taj Bez Jaj!    

– Mamo! – nie wytrzymałam. – Ja z tobą nie wytrzymam. Naprawdę.

– No przesadziłaś, no przegięłaś na całego – Ziutek stanął za mną murem.

– E tam – naburmuszona mama machnęła lekceważąco ręką, wstając od stołu. – Róbcie sobie co chcecie, ale powiem ci Majka jedno: to nie jest człowiek dla ciebie. Może i ta Zofia była okropna. Może był z niej nieużytek, ale z tym Hubertem też nie wszystko jest w porządku. Ja się go boję. Nie wiem dlaczego. Ale nie będziesz z nim szczęśliwa. – Mama wyszła do drugiego pokoju, zostawiając nas samych.

– Maja – Baśka patrzyła na mnie uważnie – ja wprawdzie obiecałam, że nic nie powiem, ale chyba to jest taki czas, kiedy złamać dane słowo muszę. Ale muszę też cię prosić, żebyś mnie nie wydała. Nie chcę wchodzić w konflikt, zwłaszcza że chcę być blisko ciebie. Nawet po twoim ślubie. Pamiętasz te zdjęcia Jerzego z blondynką? Ja je widziałam. Pokazał mi je Hubert.

– Co? – zapytaliśmy z Ziutkiem jednocześnie.

– No Hubert. Miał te zdjęcia w aparacie.

– Ciekawe jak je zdobył – zastanawiał się Ziutek.

– Mówił, że zauważył Jerzego przypadkowo i zrobił zdjęcia…

– Przypadkowo zauważył, przypadkowo miał przy sobie aparat – zastanawiał się Ziutek.

– Wiesz, na jednym ze zdjęć ta kobieta była ubrana inaczej…– dodała cicho Baśka, a ja nie wiedziałam już co o tym wszystkim myśleć.